Struktury hybrydowe – implementacja Dyrektywy ATAD 2

Struktury hybrydowe były  powszechnie wykorzystywane w optymalizacji podatkowej, dlatego też głównym celem zarówno Dyrektywy ATAD 2, jak i regulacji implementujących przepisy unijne do polskiego porządku prawnego jest przeciwdziałanie skutkom powstawania rozbieżności hybrydowych. 

Oznacza to uniknięcie sytuacji, w których - ze względu na różnice w traktowaniu podmiotu lub instrumentu na gruncie podatkowym przez różne jurysdykcje, dochodzi do odliczenia bez opodatkowania lub podwójnego odliczenia. Ponadto przedmiotowe  przepisy poruszają kwestię rozbieżności wynikających z odmiennej kwalifikacji stałego zakładu oraz podwójnej rezydencji podatkowej.

Regulacje ustawy implementującej wprowadziły definicje legalne m.in. dla następujących pojęć:

  • hybrydowej transakcji – oznacza to uzgodnienie w sprawie przeniesienia instrumentu finansowego, w przypadku gdy ten sam dochód (przychód) bazowy z tego instrumentu jest traktowany dla celów podatkowych jako dochód (przychód) uzyskany przez więcej niż jedną stronę takiego uzgodnienia;
  • hybrydowego instrumentu finansowego – oznacza to instrument finansowy, który w państwie płatnika jest kwalifikowany dla celów podatkowych inaczej niż w państwie odbiorcy, a także hybrydową transakcję;
  • hybrydowego podmiotu – oznacza to podmiot, który dla celów podatkowych jednego państwa jest traktowany jako podmiot nietransparentny, a dla celów podatkowych innego państwa jest traktowany jako podmiot transparentny.